|
['kʌplɪŋ] глаг.  | |
|
| докум., ИТ. |
είδια σύζευξη |
| здрав. |
φάση σύζευξης |
| маш. |
χιτώνιο συνδέσμου; κοχλιοτομημένη διεύρυνση; συζεύκτης αξόνων; δακτύλιος σύμπλεξης; δακτύλιος σύμπλεξης με εσωτερική οδόντωση |
| мед. |
σύζευξη; σύνδεση |
| пром., стр. |
συνδυασμός; σύνδεση δύο μερών |
| связь., трансп. |
σερβοέλεγχος |
| трансп., материаловед. |
αρχική ροπή; αρχική σύσφιγξη |
| трансп., маш. |
σύμπλεξη; αμπραγιάζ; κοπλάρισμα |
| трансп., пром. |
συμπλέκτης; σύνδεσμος |
| эл. |
ζεύξις; σύζευξις |
|
| Английский тезаурус |
|
|
| ИТ. |
Measure of interconnectivity among structure of software programs. Coupling depends on the interface complexity between modules. This can be defined as the point at which entry or reference is made to a module, and what data pass across the interface. (In application software design, it is preferable to strive for the lowest possible coupling between modules. Simple connectivity among modules results in software that is easier to understand and maintain and is less prone to a ripple or domino effect caused when errors occur at one location and propagate through the system) |
| сокр. |
cp (Vosoni) |
| сокр., с/х. |
coupl |
| сокр., тех. |
cplg |