цапфа | |
artyl. | Achsenzapfen |
elektron. | Spitze; Lagerzapfen |
mot. | Schenkel; Wellenhals |
techn. | Zapfen; Achsende; Achsenschenkel; Achszapfen; Lager |
расположенный | |
posp. | disponiert |
на конец | |
posp. | zum Ende |
вал | |
posp. | Achse |
и | |
posp. | beziehungsweise |
предназначено для | |
posp. | bestimmt für |
восприятие | |
posp. | Anschauung |
в основном | |
posp. | meist |
радиальная нагрузка | |
techn. | Querbelastung |
| |||
Zapfen m (выступ на барабанах колонн для их переноски) | |||
Achsenzapfen m; Befestigungsbolzen m (пулемёта); Schildzapfen m | |||
Spitze f; Lagerzapfen m (коленчатого вала) | |||
Bolzen m; Lagerstelle f (вала); Lagerzapfen m; Zapfen m (опорный участок вала или оси) | |||
Halszapfen m; Schenkel m (прокатного валка) | |||
Kurbelzapfen m | |||
Schildzapfen m (орудия) | |||
Schenkel m; Wellenhals m | |||
Drehzapfen m | |||
Zapfen m (труб) | |||
Laufzapfe m | |||
Zapfen m; Achsende n; Achsenschenkel m; Achszapfen m; Lager n; Achsschenkel m; Laufzapfen m | |||
| |||
Turmachse f | |||
Rosyjski tezaurus | |||
| |||
опорная часть оси или вала. Цапфу на конце называют шипом, а в середине - шейкой. Большой Энциклопедический словарь | |||
участок вала оси, которым он опирается на подшипник (Natalya Rovina) |
цапфа, расположенная: 1 do fraz, 1 tematyki |
Artyleria | 1 |