|
v  | stresses |
|
| gen. |
dowierzać; obdarzać kogoś zaufaniem (кому-л.); polecać; powierzać; zdawać (komuś, na kogoś, кому-л.); zwierzać; wierzyć; ufać komu (кому-чему, иметь доверие); mieć zaufanie (кому-чему, do kogo); ufać (komuś, czemuś, кому-л.); zaufać |
| commer. |
ufać (komuś, кому-л.); mieć do kogoś zaufanie (кому-л.) |
| formal |
upoważniać (что, do czego) |
|
|
| gen. |
polecać się; powierzać się (komuś, czemuś, кому-л., чему-л.); spuszczać się (na kogoś, coś, кому-л., чему-л.); wywnętrzać się (przed kimś, кому-л.); zawierzać (komuś, кому-л.); zdawać się (na kogoś, coś, кому-л., чему-л.); zwierzać się; ufać (кому-л., komuś); dowierzać (кому-л., komuś); ufność w kimś pokładać (кому-л.); zwierzać się komu (кому) |
| obs. |
zawierzać się (кому-л., чему-л.) |