|
['trʌb(ə)l] n  | |
|
| gen. |
kłopot m; bieda kłopot; boleć martwić; dokuczać ból, głód; dolegać komuś, noga, żołądek; dolegliwość przykrość; doskwierać komuś; drążyć niepokoić, wątpliwości; fatyga f; gnębić trapić, myśl, niepokój, rozpacz; nieprzyjemności; zgryzota f; zmartwienie n |
|
|
| gen. |
kłopoty m; perturbacje kłopoty |
|
|
| gen. |
niepokoić nie dawać spokoju |
| agric. |
zmętnieć |
|
| English thesaurus |
|
|
| abbr., amer., slang |
jam (I am glad you got yourself out of that jam) |
|
|
| comp., abbr. |
T |