noun | verb | adjective | to phrases
| |||
| podmirenje; zadovoljavanje | |||
| |||
| zadovoljiti (nekoga); udovoljiti (nekome); utoliti (glad, zed); uveriti se | |||
| isplatiti (nekoga); ispuniti obaveze; ispuniti; namiriti; obeštetiti; odgovoriti zahtevu; podmiriti; udovoljiti; zadovoljavati | |||
| |||
| zadovoljiti | |||
| |||
| zadovoljavajući; dovoljan; koji zadovoljava; koji umiruje; hranjiv; zasitan | |||
| prihvatljiv | |||
|
satisfying : 4 phrases in 2 subjects |
| Chemistry | 1 |
| Law | 3 |