|
['stɪkɪŋ] n
| |
|
gen. |
fijación de sustancias químicas o microbios en tejidos unión anormal de tejidos u órganos |
med. |
adhesión f |
|
stick [stɪk] v | |
|
gen. |
bastón; palo; pegar |
astronaut., transp. |
palanca de mando |
auto. |
trabar; atorar |
hobby, transp., avia. |
grupo de salto; grupo paracaidista |
mech.eng. |
punta de herramienta |
social.sc. |
yoin; joe; peta |
|
|
earth.sc., transp. |
pegar |
footwear |
encolar |
nat.sc., agric. |
matar |
|
|
gen. |
pegajoso |
anim.husb. |
degüello |
anim.husb., food.ind. |
sangrado |
antenn. |
retención de la imagen |
auto. |
atorándose (varies in context); pegándose (varies in context); trabándose (varies in context) |
chem., el. |
atasco |
industr., construct., met. |
pegado; pegadura; vidrio pegado |
met., mech.eng. |
resistencia a la extracción o a la expulsión |
nat.sc., agric. |
matar |
textile |
encolamiento |
transp. |
adherencia |
video. |
remanencia |