interrupt | |
gen. | interrumpir |
chem. | cortar |
el. | desconectar; cortar la corriente |
med. | interrupción |
interrupted | |
bot. | interrumpido |
condition | |
gen. | condición; condicion |
comp., MS | afección |
ed. | trastorno; enfermedad; problema de salud |
industr. construct. | acondicionar |
conditioning | |
industr. construct. chem. | acondicionamiento |
mater.sc. | tratamiento |
psychol. | condicionamiento |
| |||
interrumpir | |||
cortar | |||
interrupción | |||
| |||
desconectar; cortar la corriente | |||
| |||
interrumpido | |||
intermitente; discontínuo | |||
English thesaurus | |||
| |||
int | |||
intrpt |
interrupted : 116 phrases in 22 subjects |