default

[dɪ'fɔ:lt] n

προεπιλογή (A value that is automatically used by a program when the user does not specify an alternative. Defaults are built into a program when a value or option must be assumed for the program to function)

fin.

αδυναμία εκπλήρωσης υποχρεώσεων; υπερημερία f

παραδοχή f

law, fin.

αδυναμία πληρωμής; παράλειψη οφειλέτου; αθέτηση υποχρέωσης

defaults n

commun.

προτερόθετα

English thesaurus

default [dɪ'fɔ:lt] n

energ.ind., abbr.

dft

A computer software setting or preference that states what will automatically happen in the event that the user has not stated another preference. For example, a computer may have a default setting to launch or start Netscape whenever a GIF file is opened; however, if using Adobe Photoshop is the preference for viewing a GIF file, the default setting can be changed to Photoshop. In the case of default accounts, these are accounts that are provided by the operating system vendor e.g., root in UNIX.

law

When a defendant in a civil case doesn't file an answer or go to court when they're supposed to, but was properly notified

default

: 133 phrases in 12 subjects

Communications	6
Economics	3
Environment	1
Finances	40
General	1
Industry	1
Information technology	30
Insurance	1
Law	17
Microsoft	26
Politics	4
Transport	3


attribute
commun.	χαρακτηριστικό γνώρισμα
commun. agric. food.ind.	ιδιοχαρακτηριστικό; χαρακτηριστικό γνώρισμα
comp., MS	χαρακτηριστικό; χαρακτηριστικό
dat.proc.	Χαρακτηριστικό στοιχείο; ιδιοχαρακτηριστικό στοιχείου
IT	ιδιοχαρακτηριστικό
pharma. environ.	ιδιότητα
stat.	χαρακτηριστικό
stat. tech.	ιδιότης


default
gen.	αθέτηση
comp., MS	προεπιλογή
fin.	αδυναμία εκπλήρωσης υποχρεώσεων; υπερημερία
IT	παραδοχή
law fin.	αδυναμία πληρωμής; παράλειψη οφειλέτου; αθέτηση υποχρέωσης