decay
| decay | |
| forestr. | προσβολή από μύκητες |
| mater.sc. | αποσυντίθεμαι; σαπίζω |
| med. | σαπίζω σάπισα; αποσαθρώνομαι αποσαθρώθηκα; αποσυνθέτω αποσυνέθεσα; αποσάθρωση; κατάπτωση; φθορά |
noun | adjective | to phrases
| |||
| προσβολή από μύκητες | |||
| σαπίζω σάπισα; αποσαθρώνομαι αποσαθρώθηκα; αποσυνθέτω αποσυνέθεσα; αποσάθρωση f; κατάπτωση f; φθορά f | |||
| ραδιενεργός διάσπαση | |||
| |||
| υποβάθμιση | |||
| αποσύνθεση; σήψη; σάπισμα | |||
| |||
| διασπώμαι | |||
| αποσυντίθεμαι; σαπίζω | |||
| English thesaurus | |||
| |||
| decomposition | |||
| d | |||
| The progressive reduction in intensity or viability of a chemical, biological or radioactive agent or material with respect to time | |||
|
decay : 100 phrase in 22 subjects |