titanium

[t(a)i'teiniəm] n

titanium A strong malleable white metallic element, which is very corrosion-resistant and occurs in rutile and ilmenite. It is used in the manufacture of strong lightweight alloys, especially aircraft parts [t(a)i'teiniəm] n

environ.

tytan m ((Ti) pierwiastek chemiczny z podgrupy tytanowców, liczba atomowa 22, metal srebrzystoszary, lekki, twardy, trudno topliwy, o dużej wytrzymałości mechanicznej, odporny na korozję, stosowany głównie w postaci stopów jako materiał konstrukcyjny w produkcji samolotów, okrętów, aparatury chemicznej)

English thesaurus

titanium [t(a)i'teiniəm] adj.

jewl.

A strong, low-density, highly corrosion-resistant, lustrous white metallic element that occurs widely in igneous rocks and is used to alloy aircraft metals for low weight, strength, and high-temperature stability.

titanium

: 15 phrases in 4 subjects

Chemistry	11
Environment	1
Food industry	2
Paint, varnish and lacquer	1


trichloride
chem.	trójchlorek