ruling

['ru:lɪŋ] n

gen.

orzeczenie n; panujący rządzący; rządzący

rule [ru:l] v

ruling A judicial or administrative interpretation of a provision of a statute, order, regulation, or ordinance. May also refer to judicial determination of admissibility of evidence, allowance of motion, etc. ['ru:lɪŋ] v

environ.

wyrok (orzeczenie sądowe lub administracyjne dotyczące interpretacji przepisu, winy lub kary, rozstrzygające spór)

English thesaurus

rule [ru:l] v

law

decide; judge

slang

dominate (My wife rules the house)

ruling

: 103 phrases in 17 subjects

Agriculture	1
Commerce	5
Construction	7
Customs	1
Economics	7
Environment	1
Finances	10
Fish farming pisciculture	3
General	23
Government, administration and public services	2
Human rights activism	1
Law	22
Microsoft	4
Politics	9
Power lines	1
Road works	2
Transport	4


class
gen.	sfera; rocznik; C радио. klasa C
agric.	klasowy; wyładowanie
chem.	grupa
comp., MS	zajęcia; klasa
stat.	klasa


rule
gen.	władać; rządzić
law	orzekać
ruling
gen.	orzeczenie; panujący; rządzący