|
[θrəu] n  | |
|
| gen. |
obaranje; pobeda; domet (i fig); bacanje; prljanje; pri kockanju red za bacanje kocke; kolo |
| avia. |
otklon krmila |
| mining. |
raselina |
| oil |
zamah; zalet; rasjed; poremećaj |
| photo. |
rastojanje od projektora do platna |
| polygr. |
uspravno izbaciti |
| tech. |
hod; podizanje klipa; domet; skretanje; prebacivanje; lončarsko kolo; grnčarsko kolo; naglo pomeranje galvanometarske igle |
|
|
| gen. |
zavitlati; hitnuti; baciti; bacati; dobaciti (nekome); tresnuti; oboriti; pobediti; povaliti; srušiti (stablo); zbaciti (jahača); zbacivati kožu (o zmiji); puštati; gubiti (dlaku, perje); nabacati; nasuti (nasip); bacati mlade (okotiti, omaciti, ojagnjiti, ojariti, oteliti; oždrebiti; oprasiti, ošteniti); roditi; radati; izbaciti; ispaliti (metak); presti; ukalupiti; uobličiti (u grnčarstvu); strugati; točiti; brzo sagraditi; prebaciti (most); predati (moć, vlast); ubaciti; izraziti; prevesti; nagnati; staviti; dovesti; raspisati konkurs (za neko mesto); naterati |
| law |
dobaciti; srušiti; zbaciti |
| railw. |
zbaciti sa šina; baciti (mrežu, udicu); izbaciti (na obalu); bacati (svetlost; on, upon., over na); izbacivati; emitovati (svetlo); bacati senku; bacati pogled; izvesti (skok) |
| slang |
povratiti (skraćeno od 'throw up'); namerno svoje greške izgubiti igru; zbog svoje greške izgubiti igru |