dissociate
| from
| dissociate | |
| gen. | podeliti; rastaviti; prekinuti |
| chem. | disocirati; rastvoriti |
| law | odeliti; razdvojiti |
| from | |
| gen. | iz inostranstva; od; iz; po; o; s |
noun | verb | to phrases
| |||
| disocirati | |||
| razjedinjavati; razlagati; razdvojiti; razdružiti | |||
| |||
| podeliti; rastaviti; prekinuti | |||
| rastvoriti | |||
| distancirati (se) | |||
| odeliti; razdvojiti (lat. dissociare); ograditi se od čega (oneself) | |||
| |||
| ograditi se (from) | |||
| English thesaurus | |||
| |||
| dissoc | |||
|
dissociate : 3 phrases in 1 subject |
| Law | 3 |