Morphology analysis
Gradient (654) | Noun, masculine
|
Gradient |
Nominativ, Singular |
nominative case, singular |
|
Gradient |
Genitiv, Singular |
genitive case, singular |
|
Gradient |
Dativ, Singular |
dative case, singular |
|
Gradient |
Akkusativ, Singular |
accusative case, singular |
|
Gradienten |
Nominativ, Plural |
nominative case, plural |
|
Gradienten |
Genitiv, Plural |
genitive case, plural |
|
Gradienten |
Dativ, Plural |
dative case, plural |
|
Gradienten |
Akkusativ, Plural |
accusative case, plural |
Gradienen (20) | Noun
1 |
Gradíenen |
Nominativ, Singular |
nominative case, singular |
2 |
Gradíenene |
Genitiv, Singular |
genitive case, singular |
3 |
Grádienende |
Dativ, Singular |
dative case, singular |
4 |
Gradiénender |
Akkusativ, Singular |
accusative case, singular |
5 |
Gradíenenes |
Nominativ, Plural |
nominative case, plural |
6 |
Gradíen |
Genitiv, Plural |
genitive case, plural |
7 |
Gradiéner |
Dativ, Plural |
dative case, plural |
8 |
Gradíenes |
Akkusativ, Plural |
accusative case, plural |
9 |
Gradíene |
|
|
10 |
Gradíenet |
|
|
11 |
Gradíent |
|
|
12 |
Gradíente |
|
|
13 |
Gradíeneten |
|
|
14 |
Gradíentes |
|
|
15 |
Gradíenete |
|
|
16 |
Gradíeneter |
|
|
17 |
Gradíenetes |
|
|
18 |
Gradíenten |
|
|
19 |
Gradíentete |
|
|
20 |
Gradíentetes |
|
|
21 |
Gradíenteter |
|
|
22 |
Gradíenter |
|
|
23 |
Gradíenend |
|
|
24 |
Gradíenste |
|
|
25 |
Gradíensten |
|
|