|
|
gen. |
kąt; róg (наружный); naroże f; narożnik m; węgieł m (здания: kamień węgielny – краеугольный камень); zakamarek m |
construct. |
złącze narożne; złącze narożnikowe |
math. |
kąty |
polygr. |
narożnik do linii |
sport. |
róg (поля) |
tech. |
róg; węgieł m |
textile |
narożnik m (узора) |
|
|
construct. |
naroże f (напр. здания, рамы, коробки); narożnik m (дома, кладки) |
mining. |
naroże f; narożnik m |
|
|
electr.eng. |
złączka kątowa rury instalacyjnej; kolanko rury instalacyjnej |
|
|
tech. |
narożnik m |
|
|
tech. |
напр., здания naroże |
|
|
tech. |
kąty |
|
Russian thesaurus |
|
|
gen. |
геометрическая фигура, образованная двумя лучами сторонами угла, выходящими из одной точки вершины угла. Всякий угол с вершиной в центре некоторой окружности центральный угол определяет на окружности дугу АВ, ограниченную точками пересечения окружности со сторонами угла. Это позволяет свести измерение угла к измерению соответствующих дуг. Углы измеряются в градусах или радианах. Угол, образованный продолжением сторон данного угла, называется вертикальным к данному; угол, образованный одной из сторон данного угла и продолжением другой стороны, - смежным с ним. Под углом двух кривых, пересекающихся в некоторой точке, понимают угол, образованный касательными к кривым в этой точке. Большой Энциклопедический словарь |