 |
noun | verb | to phrases
| |||
| navesti; zatražiti; razmatrati | |||
| |||
| ugovoriti; odrediti; ustanoviti; predvideti; pogoditi se | |||
| utvrditi; nužno uslovljavati; tražiti | |||
| precizirati; propisati; propisivati; regulisati; specifikovati; usloviti; utanačiti; zaključiti ugovor (lat. stipulates) | |||
| English thesaurus | |||
| |||
| to specify as an essential condition of an agreement; to make a specific demand; agree to something | |||
| stipulate: 17 phrases in 1 subject |
| Law | 17 |