Terms containing случить | all forms
| Subject | Russian | Polish |
| gen. | варш.арго. случиться | odstawić się |
| saying. | всякое может случиться | wypadki chodzą po ludziach |
| gen. | ничего не случилось | nic się nie stało (Shabe) |
| gen. | с ним случилось несчастье | spotkało go nieszczęście |
| gen. | с ним случился удар | dostał apopleksji |
| gen. | случилось несчастье | stało się nieszczęście |
| gen. | с кем-л. случилось что-л. плохое | dzieje się komuś coś złego |
| gen. | случилось так, что... | trzeba traf chciał, że... |
| gen. | случилось так, что... | trzeba trafu, że... |
| gen. | случилось что-нибудь плохое? | stało się co złego? |
| gen. | с кем-л. случился удар | apopleksja trafiła (kogoś) |
| gen. | так и случилось | tak się też stało |
| gen. | так случилось, что... | wypadek zrządził, że... |
| gen. | так случилось, что... | traf chciał, że... |
| gen. | так случилось, что... | wypadek chciał, że... |
| gen. | так случилось, что... | przypadek chciał, że... |
| gen. | что бы ни случилось... | cokolwiek bądź by się stało... |
| gen. | что бы ни случилось | cokolwiek by zaszło |
| gen. | что бы ни случилось... | żeby nie wiem co... |
| gen. | что случилось? | co się stało? |
