 |
Morphology analysis
agent (1710) | Noun
| 1 | agent | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular |
| 2 | agentach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular |
| 3 | agentami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular |
| 4 | agentom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular |
| 5 | agencie | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular |
| 6 | agenta | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular |
| 7 | agentem | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular |
| 8 | agentowi | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular |
| 9 | agentów | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural |
| 10 | agenci | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |
| 11 | agenty | celownik, liczba mnoga | dative case, plural |