 |
Morphology analysis
rozpraszacz (128) | Noun, masculine
| rozpraszacz | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| rozpraszaczy | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| rozpraszaczach | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| rozpraszaczami | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| rozpraszaczom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| rozpraszacza | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| rozpraszaczem | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| rozpraszaczowi | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| rozpraszaczu | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| rozpraszacze | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |