DictionaryForumContacts

Morphology analysis
zaszczyt (31) | Noun
zaszczyt mianownik, liczba pojedyncza nominative case, singular
zaszczytach dopełniacz, liczba pojedyncza genitive case, singular
zaszczytami celownik, liczba pojedyncza dative case, singular
zaszczytom biernik, liczba pojedyncza accusative case, singular
zaszczycie biernik, liczba pojedyncza accusative case, singular
zaszczytem narzędnik, liczba pojedyncza instrumental case, singular
zaszczytowi miejscownik, liczba pojedyncza prepositional case, singular
zaszczytu wołacz, liczba pojedyncza vocative case, singular
zaszczytów mianownik, liczba mnoga nominative case, plural
zaszczyty dopełniacz, liczba mnoga genitive case, plural
zaszczyta | Verb
zaszczyta bezokolicznik infinitive
zaszczycie liczba pojedyncza, pierwsza osoba, czas teraźniejszy singular, first person, present tense
zaszczytą liczba pojedyncza, druga osoba, czas teraźniejszy singular, second person, present tense
zaszczytę liczba pojedyncza, trzecia osoba, czas teraźniejszy singular, third person, present tense
zaszczyto liczba mnoga, pierwsza osoba, czas teraźniejszy plural, first person, present tense
zaszczyty liczba mnoga, druga osoba, czas teraźniejszy plural, second person, present tense
zaszczytach liczba mnoga, trzecia osoba, czas teraźniejszy plural, third person, present tense
zaszczytami liczba pojedyncza, rodzaj męski, pierwsza osoba, czas przeszły singular, masculine, first person, past tense
zaszczytom liczba pojedyncza, rodzaj żeński, pierwsza osoba, czas przeszły singular, feminine, first person, past tense
zaszczyt liczba pojedyncza, rodzaj męski, druga osoba, czas przeszły singular, masculine, second person, past tense