 |
Morphology analysis
orzeczenie (811) | Noun, neuter
| orzeczenie | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| orzeczenia | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| orzeczeniem | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| orzeczeniu | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| orzeczeniach | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| orzeczeniami | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| orzeczeniom | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| orzeczeń | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular |
orzeczenie (17) | Noun
| orzeczenie | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| orzeczenia | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| orzeczeniem | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| orzeczeniu | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| orzeczeniach | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| orzeczeniami | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| orzeczeniom | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| orzeczeń | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular |