 |
Morphology analysis
miocen (4) | Noun
| miocen | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| miocenach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| miocenami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| miocenom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| miocenem | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| miocenie | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| miocenowi | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| miocenu | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| miocenów | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| mioceny | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |