 |
Morphology analysis
dubler (6) | Noun
| 1 | dubler | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular |
| 2 | dublerach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular |
| 3 | dublerami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular |
| 4 | dublerom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular |
| 5 | dublera | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular |
| 6 | dublerem | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular |
| 7 | dublerowi | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular |
| 8 | dublerze | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular |
| 9 | dublerów | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural |
| 10 | dublerzy | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |
| 11 | dublery | celownik, liczba mnoga | dative case, plural |