 |
Morphology analysis
rozruch (1281) | Noun, masculine
| rozruch | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| rozruchach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| rozruchami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| rozruchom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| rozruchem | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| rozruchowi | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| rozruchu | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| rozruchów | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| rozruchy | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural |
rozruch (4) | Word form
| rozruch |
rozrucha (1) | Adjective
| rozrucha | |||
| rozruchą | |||
| rozruchę | |||
| rozrucho | |||
| rozruchy | |||
| rozrusze | |||
| rozruchach | |||
| rozruchami | |||
| rozruchom | |||
| rozruch |