 |
Morphology analysis
czucie (37) | Noun
| czucie | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| czucia | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| czuciem | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| czuciu | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| czuciach | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| czuciami | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| czuciom | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| czuć | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular |
czut | Verb | auto added
| czut | bezokolicznik | infinitive | |
| czutach | liczba pojedyncza, pierwsza osoba, czas teraźniejszy | singular, first person, present tense | |
| czutami | liczba pojedyncza, druga osoba, czas teraźniejszy | singular, second person, present tense | |
| czutom | liczba pojedyncza, trzecia osoba, czas teraźniejszy | singular, third person, present tense | |
| czucie | liczba mnoga, pierwsza osoba, czas teraźniejszy | plural, first person, present tense | |
| czutem | liczba mnoga, druga osoba, czas teraźniejszy | plural, second person, present tense | |
| czutowi | liczba mnoga, trzecia osoba, czas teraźniejszy | plural, third person, present tense | |
| czutu | liczba pojedyncza, rodzaj męski, pierwsza osoba, czas przeszły | singular, masculine, first person, past tense | |
| czutów | liczba pojedyncza, rodzaj żeński, pierwsza osoba, czas przeszły | singular, feminine, first person, past tense | |
| czuty | liczba pojedyncza, rodzaj męski, druga osoba, czas przeszły | singular, masculine, second person, past tense |