 |
Morphology analysis
absurd (14) | Noun, masculine
| absurd | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| absurdach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| absurdami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| absurdom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| absurdem | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| absurdowi | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| absurdu | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| absurdzie | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| absurdów | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| absurdy | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |
absurd | Noun
| absurd | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| absurdach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| absurdami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| absurdom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| absurdem | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| absurdowi | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| absurdu | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| absurdzie | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| absurdów | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| absurdy | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |