|
adj.
| contraintes |
|
| chim. |
zorientowany (напр. диполь) |
| industr. |
skierowany |
| math. |
orientowany; zorientowany |
|
|
| génér. |
orientować się; miarkować się; nastawiać się (na coś, на что-л.); nastawić się (na coś, на что-л.); rozeznawać się (w czymś, в чём-л.); rozpoznawać się; spostrzegać się; zorientować się |
| figur. |
nastawić się (на кого-что); nastawiać się (на кого-что); orientować się (на кого-что, na co); ku (на кого-что, czemu) |
| inform. |
spostrzegać |
|
|
ориентировать v
| |
|
| génér. |
nastawiać (na coś, на что-л.); nastawić (na coś, на что-л.); ukierunkować (на что-л.); ukierunkowywać (на что-л.); zorientować; nakierować (карту, прибор и т.п.); nakierowywać (карту, прибор и т.п.); orientować |
| figur. |
nastawić (на кого-что); nastawiać (на кого-что, na co, пр. na czyj kierunek, czyje poglądy) |