DictionaryForumContacts

   English
Google | Forvo | +
noun | verb | adjective | to phrases
discharge [dɪs'ʧɑ:ʤ] n
gen. iskrcavanje; istovar
avia. izlaz
chem. odvod; zapreminska potrošnja (fluida)
construct. izdašnost; protok; proticaj
econ. iskrcaj; iskup; oslobadanje od obaveza
el. izbijanje
fig. isticanje
fig., busin. rasterećenje
law otkup; otpust; odrešenje; oslobodenje; eksplozija; iskupljenje; ispaljenje; isplata; isprazniti oružje; izmirenje; izmiriti; izvršenje; namirenje; obustava postupka; odbacivanje; oslobađanje od duga; oslobađanje od obaveza; oslobađanje od odgovornosti; oslobođenje; oslobođenje od optužbe; otkaz; otpuštanje; otpuštanje s posla; otpuštanje iz zatvora; otpuštanje iz vojske; podmirenje; pražnjenje; pražnjenje oružja; primena; pucanje iz oružja; rešenje; sprovođenje; upotreba; vršenje
med. isticanje gnoja
mil. paljba; vatra
nautic. istovarivati (brod)
oil izljev; ispust; ispuštanje; količina; dobit
photo. ispustiti (tečnost); ispuštanje (tečnosti)
tech. izbacivanje; istovarivanje; potis; prazniti
od obaveze discharge [dɪs'ʧɑ:ʤ] n
econ. oslobadanje
discharge [dɪs'ʧɑ:ʤ] v
gen. iskrcati; istovariti; isprazniti; rasteretiti; olakšati; osloboditi; isplatiti; iskaliti; izvršiti; ispuniti; udaljiti; izbacivati; ispuštati; izlivati se; rasteretiti se
busin. isplatiti menicu
cust. otpustiti
econ. iskupiti; likvidirati; osloboditi (obaveze); otplatiti; otplatiti dug
law poništiti; ukinuti; razrešiti (obaveze); dati otkaz; dati otkaz radniku; dati razrešenje; iskupiti menicu; ispaliti; nametati; namira; namiriti; obaviti; obavljati; odrešiti; odslužiti; opozvati; osloboditi kazne; osloboditi krivice; osloboditi optužbe; otvoriti paljbu; podmiriti; pucati; pustiti na slobodu; razrešiti dužnosti; rešiti; smeniti; smeniti s dužnosti; sprovesti; sprovoditi; udaljiti s posla; uraditi; vršiti (lat. discarricare); osloboditi koga iz zatvora (smb.); pustiti koga na slobodu (smb.)
mil. ispaliti municiju iz vatrenog oružja; otvoriti paljbu (isprazniti oružje)
polygr. ispustiti; razdužiti (knjigu iz biblioteke, book from library)
dug discharge [dɪs'ʧɑ:ʤ] v
econ. isplatiti; izmiriti
discharge [dɪs'ʧɑ:ʤ] adj.
law svrgnuti
 English thesaurus
discharge [dɪs'ʧɑ:ʤ] n
mil., abbr. dchg; dis; disch
mil., logist. All administrative and technical operations necessary to get an equipment out of the inventory. 2. Status of a soldier declared unfit for service, temporarily or permanently, because of a disability or a disease. (FRA)
Discharge [dɪs'ʧɑ:ʤ] abbr.
abbr., insur. dischge
discharge
: 578 phrases in 16 subjects
Aviation12
Chemistry120
Construction14
Economics42
General5
Hydrology12
Law164
Mechanic engineering3
Medical3
Military16
Oil / petroleum115
Optics branch of physics3
Photography17
Plumbing4
Polygraphy2
Technology46